Información
Vostede está aquí:   Home  /  Historia  /  Realmente chegou o surf a Europa?

Realmente chegou o surf a Europa?

En 1912, Ignacio de Arana, cónsul de España en Hawaii durante os primeiros anos do século XX, regresa a Álava cunha táboa de madeira, un olo de 80 quilos de peso, coa que se cre que surfeou na praia de Waikiki. Na súa equipaxe trae tamén un exemplar do libro “The Surf Riders of Hawaii”, escrito por A. R. Gurrey Jr. en 1911. A pesar de que non hai constancia de que Ignacio de Arana surfease nas nosas costas ao seu regreso de Hawaii (morrería en Liverpool en 1919), o seu é o primeiro contacto co surf de alguén das nosas costas do que existe evidencia documental.

Nesta época os primeiros ecos sobre o surf comezan a chegar á prensa europea. Do mesmo ano da publicación do libro “The Surf Riders of Hawaii” é a primeira referencia en prensa que se efectúa relativa ao surf no noso país. Segundo as investigacións realizadas polo historiador Daniel Esparza, foi no diario La Vanguardia do 5 de setembro de 1911, nun artigo, no que baixo o título de “Un novo deporte acuático: os montadores de ondas”, dábase a coñecer un libro escrito por Alexander Hume Ford no que se describía a práctica do surf en Hawaii.

Ademais da referencia de Arana, nos últimos anos apareceron en diversos lugares de Europa documentos que testemuñan a chegada do surf ao vello continente nas primeiras décadas do século XX. A serie documental da BBC “Sea Fever” sacou á luz en 2010 unha película, con imaxes de surf, gravada nalgunha praia de Cornualles (Reino Unido). En 2011, o Museo Británico do Surf fixo públicas outras imaxes do período 1929-1931.

Anteriores a estas, aínda que gravadas en Hawaii, consérvanse imaxes do Principe de Gales, Eduardo VIII, surfeando na praia de Waikiki en 1920. E tamén da escritora Agatha Christie, a primeira europea en probar o surf en 1922 na praia de Muizenbeerg, preto de Cidade do Cabo, onde chegara xunto co seu primeiro marido, o arqueólogo Archibald Christie, nunha etapa dunha viaxe que lles levou tamén a Sudáfrica e Hawaii.

Fotografía descuberta polo Museo de Surf Británico da visita do Príncipe de Gales, Edward VIII, á praia de Waikiki, Hawaii en 1920 (fonte: Museum of British Surfing /SWNS)

Crese que o surf chegou ás Illas Británicas, tras a I Guerra Mundial, a través de soldados británicos que entraron en contacto co surf en Sudáfrica e Australia. Exemplo diso é a figura de Nigel Oxenden, soldado británico que no ano 1923 creou o Island Surf Club na illa de Jersey. Consérvanse tamén documentos gráficos da práctica do bellysurfing, ou planking, nas praias de Newquay en 1925, e da chegada ás illas dunha táboa de surf, en 1938, enviada polo Outrigger Surf Club de Waikiki a un local de Newquay chamado Jimmy Dix.

Unha película documental portuguesa, gravada en 1927 polo Servizo Cinematográfico do Exército, mostra a un grupo de homes na praia de Leça da Palmeira, un areal próximo a O Porto, practicando bellyboard cunha alaia. Porén, crese que os “protagonistas” das escenas non son portugueses, senón británicos, o que confirma aínda máis se cabe a entrada do “surf” a Europa, ou polo menos da práctica de deslizarse nas ondas, a través das illas británicas.

Película completa en Cinemateca

Portada:
Imaxe de Agatha Christie.

  1910  /  Historia  /  Última actualización: Novembro 5, 2017 por Océano Surf Museo  / 

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

This site is registered on wpml.org as a development site.