Información
Vostede está aquí:   Home  /  Novas  /  A parafina

A parafina

O estendido da parafina sobre a táboa, ademais do seu claro carácter práctico, supón un dos rituais propios do mundo do surf. Dise que este ritual, previo á entrada á auga, e coa vista posta na rompiente, adoita prolongarse máis e máis en función do grandes que sexan as ondas. O movemento rítmico do brazo deslizando a pastilla de parafina, a concentración dese momento, convértese no prólogo á entrada noutro mundo. O do mar e as súas ondas.

A parafina é un derivado do petróleo composto por hidrocarburos saturados ou parafínicos. A aplicación de parafina na táboa ten por obxecto evitar que a súa superficie sexa esvaradía, procurando un agarre máximo.

Nun principio non se utilizaba parafina, e á falta de adherencia buscáronselle solucións alternativas como adherir parches de caucho ou materiais similares para evitar esvarar. Tamén se utilizaban técnicas como a “textured deck”, que consistía en acabar a táboa na súa parte superior cun verniz ou resina impregnada con area, azucre ou po de foam. Desta forma conseguíase unha superficie rugosa que proporcionaba maior agarre, pero tamén provocaba feridas os xeonllos, pés, brazos e coxas.

Esqueda: Poster do evento. Dereita: ticket de admisión e pegatina. Imaxe por cortesía de Surfing Down South

Crese que o primeiro uso da parafina aplicado ao surf remóntase ao ano 1935, cando Alfred E. Gallant, un surfeiro de Paus Verdes en California, deuse conta de que a cera que a súa nai aplicaba no chan da súa casa era un excelente antiescorregadizo. Naqueles anos non existían pastillas propiamente producidas para o marcado surfeiro, polo que aos primeiros surfeiros australianos non lles quedaba outro remedio que comprar anacos de parafina sintética de marcas como Ampol, ESSO e BP, que se podían adquirir en drogarías e farmacias. De feito, Ampol patrocinou o campionato mundial de 1964 en Manly.

Ese mesmo ano a tenda Jack’s Surfboards de Huntington Beach comezou a vender pastillas de parafina baixo o nome “Surf Wax”, presentada cunha variedade de cores segundo a temperatura da auga: cera azul se a auga estaba máis fría que 18 graos, vermella entre 18 e 22 e púrpura para máis de 22. Xurdía así un novo produto con infinidade de marcas, variantes e cores.

Na actualidade, utilizando alternativas naturais como a resina de piñeiro, conseguiuse que este produto, tan fundamental para a práctica do surf, sexa o primeiro en demostrar as posibilidades dos produtos medioambientalmente respectuosos.

  2017  /  Novas  /  Última actualización: Novembro 6, 2017 por Océano Surf Museo  / 

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

This site is registered on wpml.org as a development site.